Svac je bio episkopski grad još u VIII vijeku. O njegovom razvoju u ranom srednjem vijeku nema podataka. Pominje se u žitiju Nemanjinom 1216. godine kao grad koji je on osvojio u Primorju. Mongoli su ga razorili 1241. godine i pobili stanovništvo, no poslije ovoga Svic se ponovo podigao. Od kraja XIV vijeka propada, 1406. godine pominje se kao selo, a njegov episkop moli Veneciju da utvrdi i zidovima opaše njegovo mjesto, kao što je to bilo ranije. Grad je kovao svoj novac.

Utvrdjenje Svac je bilo opasano zidovima sa kulama a prema jugu je bilo prirodno nepristupacno, jer se stijene spuštaju strmo prema jezeru, sa te strane postoji jedna staza kojom se silazilo do vode i uz koju ima tragova kapije. Glavni ulaz u utvrdjenje je sa sjeverne strane, iz podgrada. Odmah pored ulaza nalazi se katedrala sv. Jovana koja je prema natpisu na fasadi zidana 1300. godine. S obzirom na fragmente uzidane u zapadni zid, moguce da je na istom mjestu postojala starija crkva, pa da su je vjerovatno Mongoli srušili. Apsida crkve je ubacena u prizemlje starije kule od koje se sacuvao i sprat. Osim crkve sv. Jovana u sklopu sjevernog gradskog zida nalaze se ostaci još jedne manje crkve, kao i jedne spolja pored bedema. U samom gradu ima ostataka zgrada za stanovanje od kojih su neke ocuvane vrlo dobro. Pošto je grad u XV vijeku vec pust sigurno je da svi njegovi djelovi pripadaju srednjem vijeku.

Sjeverno od utvrdjenja nalaze se tragovi podgrada izmedju ostataka crkava kojih ukupno u Svacu ima osam. U podgradu je najdominantnija crkva sv. Marije, podignuta vjerovatno poslije 1300 godine.